M.I.K.E.
Wat leren we van boomwortels onder de grond?
In een steeds meer verstedelijkte en technologische wereld, waar de natuur (voornamelijk door
menselijke inmenging) verdwijnt, is het belangrijk om terug te gaan naar waar we vandaan komen. We
zouden onszelf moeten afvragen wat we kunnen leren van de natuur en niet hoe we deze kunnen
verslaan of omzeilen. Als we een toekomst met gezonde planeet willen, moeten we een manier vinden
om niet alleen de natuur te begrijpen, maar ermee samen te werken en te integreren.
Er valt zoveel te leren van de natuur! We proberen als mens natuurlijke fenomenen al ons hele bestaan lang te begrijpen en er valt altijd meer te ontdekken. Een voorbeeld hiervan zijn de complexe systemen die in de natuur bestaan, zoals het machtige en verrassende netwerk van wortels waarmee bomen en schimmels kunnen communiceren wanneer ze voedingsstoffen nodig hebben, of gevaar aanvoelen. Dit noemen we mycorhizale netwerken, vernoemd naar de kleine wortels van schimmels, waar elektrische signalen, mineralen en vloeistoffen door stromen. Deze netwerken bestaan vrijwel overal waar planten zijn en ze kunnen zich enorm ver uitstrekken, tot een punt waarop ze hele bossen met elkaar verbinden. Bomen kunnen elkaar waarschuwen over de aanwezigheid van ziekten of vuur, zodat hun buren zich kunnen voorbereiden. Hiernaast kunnen ze ook water en voedingstoffen delen met kleinere bomen die niet genoeg licht krijgen in een dicht en donker bos. Netwerken zoals deze zijn pas ontdekt in de afgelopen 20 jaar en worden vergeleken met menselijke groeperingen of het internet. Bomen lijken meer op ons dan we denken!
Om de ogen van mensen te openen voor het bestaan van deze netwerken is MIKE ontworpen door studenten van de TU Delft Interactive Environments Minor. In deze installatie worden bezoekers uitgenodigd om in het netwerk van lichten te gaan staan, waar zij kunnen zien hoe dit werkt en kunnen eraan kunnen deelnemen. Bezoekers ervaren het netwerk door actief mee te doen: ze versturen berichten langs de LED strips naar andere delen van het web of andere bezoekers door de lichten aan te raken. Mensen kunnen samenwerken om berichten heen en weer te zenden en het hele netwerk op te doen lichten. Doordat de bezoeker zichzelf kan verbinden met dit netwerk, hopen de studenten dat je als bezoeker vertrekt met meer empathie voor de natuur en een beter begrip hiervan.
Er valt zoveel te leren van de natuur! We proberen als mens natuurlijke fenomenen al ons hele bestaan lang te begrijpen en er valt altijd meer te ontdekken. Een voorbeeld hiervan zijn de complexe systemen die in de natuur bestaan, zoals het machtige en verrassende netwerk van wortels waarmee bomen en schimmels kunnen communiceren wanneer ze voedingsstoffen nodig hebben, of gevaar aanvoelen. Dit noemen we mycorhizale netwerken, vernoemd naar de kleine wortels van schimmels, waar elektrische signalen, mineralen en vloeistoffen door stromen. Deze netwerken bestaan vrijwel overal waar planten zijn en ze kunnen zich enorm ver uitstrekken, tot een punt waarop ze hele bossen met elkaar verbinden. Bomen kunnen elkaar waarschuwen over de aanwezigheid van ziekten of vuur, zodat hun buren zich kunnen voorbereiden. Hiernaast kunnen ze ook water en voedingstoffen delen met kleinere bomen die niet genoeg licht krijgen in een dicht en donker bos. Netwerken zoals deze zijn pas ontdekt in de afgelopen 20 jaar en worden vergeleken met menselijke groeperingen of het internet. Bomen lijken meer op ons dan we denken!
Om de ogen van mensen te openen voor het bestaan van deze netwerken is MIKE ontworpen door studenten van de TU Delft Interactive Environments Minor. In deze installatie worden bezoekers uitgenodigd om in het netwerk van lichten te gaan staan, waar zij kunnen zien hoe dit werkt en kunnen eraan kunnen deelnemen. Bezoekers ervaren het netwerk door actief mee te doen: ze versturen berichten langs de LED strips naar andere delen van het web of andere bezoekers door de lichten aan te raken. Mensen kunnen samenwerken om berichten heen en weer te zenden en het hele netwerk op te doen lichten. Doordat de bezoeker zichzelf kan verbinden met dit netwerk, hopen de studenten dat je als bezoeker vertrekt met meer empathie voor de natuur en een beter begrip hiervan.
About the designers
Interactive Environments Minor 2022
Coaches: Govert Flint, Martin Havranek, Aadjan van der Helm, Tomasz Jaskiewicz, Wim Schermer, Dieter Vandoren.
MIKE is ontstaan tijdens de Interactive Environments Minor aan de TU Delft. Elk team moest een wetenschappelijk verhaal vertellen voor het TU Delft Science Centre. De opdracht van de studenten was het verwezenlijken van een complex netwerk in een ruimtelijke ervaring. In eerste instantie lag de focus op het maken van een versie van het menselijk brein, maar deze verschoof naar mycorrhiza-netwerken. Dit onderwerp was toegankelijker en vertelde een relevant verhaal. Door een lang iteratief proces met onder andere schaalmodellen, dingen uitspelen en gebruikerstests, is het uiteindelijke ontwerp ontstaan. Het concept kende meerdere gezichten, waaronder een interactieve muur, een koepelvorm en een web van LED strips. Via een infraroodcamera krijgt het systeem informatie, die wordt geanalyseerd door kunstmatige intelligentie. Deze manier is gekozen om zijn elegantie, aangezien er geen extra bedrading nodig is. MIKE is eerder tentoongesteld op het Highlight Delft festival, en toen de kans zich voordeed om het ontwerp aan meer mensen te laten zien, greep het team deze aan. Het team bezit een set van diverse kwaliteiten en achtergronden. Lees hieronder meer over het team:
Rita Górriz Salanova (2001):
Een uitwisselingsstudent Industrieel Ontwerpen van de UPV in Valencia (Spanje), die het geluid ontworpen heeft voor de installatie en de video heeft gefilmd en bewerkt.
Olaf Kamperman (2002):
Een uitwisselingsstudent Industrieel Ontwerpen van Georgia Tech in Atlanta (VS), die de knooppunten heeft ontworpen en de visualisaties en het storyboard gemaakt heeft. Ook is Olaf de stem van de installatie.
Alexander (Sasha) Kiselev (2000):
Een student Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TU Delft, die al het technische werk voor de installatie heeft gedaan; het programmeren van de LED’s, het trainen van het AI-model in het herkennen van de gewenste interactie vanuit de visuele data en het versnellen van het gehele proces.
Julia Kleinwächter (1997):
Een uitwisselingsstudent Industrieel Ontwerpen van de HFG in Stuttgart (Duitsland), die fungeerde als manager en de aankleding van de ruimte heeft ontworpen en geïnstalleerd.
Tieme van Wijnen (2000):
Een student aan de faculteit Bouwkunde van de TU Delft, die veel van de ruimte heeft ontworpen en visualisaties en diagrammen van de installatie heeft gemaakt.
Pablo Yániz González (2001):
Een uitwisselingsstudent Industrieel Ontwerpen van de UPV in Valencia (Spanje), die het grafisch ontwerp gemaakt heeft en heeft geholpen met het filmen en bewerken van de video.
Naast de hierboven genoemde taken heeft iedereen geholpen met onderzoeken, brainstormen, het ontwikkelen van het concept en het bouwen van de installatie.
Coaches: Govert Flint, Martin Havranek, Aadjan van der Helm, Tomasz Jaskiewicz, Wim Schermer, Dieter Vandoren.
MIKE is ontstaan tijdens de Interactive Environments Minor aan de TU Delft. Elk team moest een wetenschappelijk verhaal vertellen voor het TU Delft Science Centre. De opdracht van de studenten was het verwezenlijken van een complex netwerk in een ruimtelijke ervaring. In eerste instantie lag de focus op het maken van een versie van het menselijk brein, maar deze verschoof naar mycorrhiza-netwerken. Dit onderwerp was toegankelijker en vertelde een relevant verhaal. Door een lang iteratief proces met onder andere schaalmodellen, dingen uitspelen en gebruikerstests, is het uiteindelijke ontwerp ontstaan. Het concept kende meerdere gezichten, waaronder een interactieve muur, een koepelvorm en een web van LED strips. Via een infraroodcamera krijgt het systeem informatie, die wordt geanalyseerd door kunstmatige intelligentie. Deze manier is gekozen om zijn elegantie, aangezien er geen extra bedrading nodig is. MIKE is eerder tentoongesteld op het Highlight Delft festival, en toen de kans zich voordeed om het ontwerp aan meer mensen te laten zien, greep het team deze aan. Het team bezit een set van diverse kwaliteiten en achtergronden. Lees hieronder meer over het team:
Rita Górriz Salanova (2001):
Een uitwisselingsstudent Industrieel Ontwerpen van de UPV in Valencia (Spanje), die het geluid ontworpen heeft voor de installatie en de video heeft gefilmd en bewerkt.
Olaf Kamperman (2002):
Een uitwisselingsstudent Industrieel Ontwerpen van Georgia Tech in Atlanta (VS), die de knooppunten heeft ontworpen en de visualisaties en het storyboard gemaakt heeft. Ook is Olaf de stem van de installatie.
Alexander (Sasha) Kiselev (2000):
Een student Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TU Delft, die al het technische werk voor de installatie heeft gedaan; het programmeren van de LED’s, het trainen van het AI-model in het herkennen van de gewenste interactie vanuit de visuele data en het versnellen van het gehele proces.
Julia Kleinwächter (1997):
Een uitwisselingsstudent Industrieel Ontwerpen van de HFG in Stuttgart (Duitsland), die fungeerde als manager en de aankleding van de ruimte heeft ontworpen en geïnstalleerd.
Tieme van Wijnen (2000):
Een student aan de faculteit Bouwkunde van de TU Delft, die veel van de ruimte heeft ontworpen en visualisaties en diagrammen van de installatie heeft gemaakt.
Pablo Yániz González (2001):
Een uitwisselingsstudent Industrieel Ontwerpen van de UPV in Valencia (Spanje), die het grafisch ontwerp gemaakt heeft en heeft geholpen met het filmen en bewerken van de video.
Naast de hierboven genoemde taken heeft iedereen geholpen met onderzoeken, brainstormen, het ontwikkelen van het concept en het bouwen van de installatie.
Wat doen we bij TU Delft
Industrieel Ontwerpen?
Micro-organismes zoals algen, bacteriën en schimmels hebben een gigantisch designpotentieel
in een wereld waar we dringend minder materialen op basis van fossiele brandstoffen moeten
maken. Daarom heeft onze faculteit recent het
Biodesign Lab
geopend. Onderzoekers bekijken
er het designpotentieel van levende organismen, onder leiding van hoogleraar
Elvin Karana.
Daarnaast is er ook de
Interactive Environments Minor
van lecturer
Aadjan van der Helm,
waar
ook MIKE werd ontworpen. In deze opleiding ontdekken studenten de mogelijkheden van
dynamische, interactieve ruimtes waarin mensen en objecten elkaar ontmoeten in verschillende
soorten relaties.